کد مطلب:2111 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

دوست دارم به مراتب عالي علم و ايمان برسم و طالب خوبترين هستم. ميخواهم در حوزه علميه درس بخوانم و تحصيلات در رشتههاي مهم دانشگاهي را داشته باشم و اين دو براي من ميسر نيست. لطفاً مرا راهنمايي كنيد.

برادر گرامي! آرمان خواهي و كمالطلبي از ويژگيهاي دوران جواني است و اين مشخصه در شما به وضوح ديده ميشود. البته تحصيل همه كمالات و خوبيها و انتخاب بهترينها يك خواسته و آرزوي تحققناپذير است كه تنها در عالَم رويا و تخيل پرورش مييابد، كه متأسفانه به دليل محدوديتها

و موانع امكان ندارد ولي با واقع بيني و در نظر گرفتن شرايط ميتوان به بخش اعظمي از كمالات دست يافت.

در نامه از دو هدف بزرگ يعني كسب مقامات معنوي و خدمت به نظام اسلامي يا كردهايم كه ترسيم اين دو حاكي از روح متعالي و فكر بالنده شما است اما رسيدن به اهداف مذكور را به تحصيل در حوزه و رشتههاي خاص دانشگاهي موقوف دانستهايد، در حالي كه به نظر ميرسد در هر حال ميتوان به اين دو منظور نائل شد. نه پيمودن مراتب سير و سلوك منوط به تحصيلات حوزوي است و نه خدمت در خط مقدم تقويت نظام به تحصيلات دانشگاهي وابسته است. ما در طول تاريخ افراد بي نام و نشاني را ميبينيم كه حتي سواد خواندن و نوشتن نداشتهاند ولي با سير و سلوك و تهذيب نفس به مقامات معنوي دست يافتهاند مانند مرحوم كربلائي كاظم، مرد بي سوادي كه ناگهان حافظ قرآن كريم شد.(1)

شهيد رجايي بدون اخذ مدرك دكترا يا مهندسي در خط مقدم خدمت به نظام اسلامي قرار گرفت. از طرفي آن چه به كار انسان اهميت ميدهد نيّت خالص و انگيزه پاك است. ما نبايد ظاهر كار را ببينيم و يا رضايت و لذّت بردن خود را در نظر بگيريم. اگر مقصود كسي كسب رضايت الهي باشد، در حقيقت به موقعيت نهايي دست يافته است گر چه به حسب ظاهر جايگاه رفيعي را احراز نكرده باشد. اگر در انديشه رسيدن به تعالي، اختيارات و شرايط و امكانات را در نظر نگيريم همواره در حسرت از دست دادن فرصتها نگران خواهيم بود و آرامش روحي را از دست خواهيم داد.

با نگرشي كه شما داريد حتي اگر به موفقيتهاي بزرگي دست يابيد باز با مقايسه با مراحل ديگر احساس ناخرسندي خواهيد كرد. البته همت بلند داشتن و به افقهاي دور نظر افكندن براي كسب موفقيت لازم است:

همت بلند دار كه مردان روزگار

از همت بلند به جايي رسيدهاند

اما كسي كه بيش از ميزان توانايي و حد معقول اعتماد به خويشتن دارد و در اين خصوص مبالغه و غلو ميكند و راه افراط و گزافه در خوش بيني نسبت به خود ميپيمايد، چه بسا دچار خود برتربيني شود و به اشتباهاتي دست زند و يا به دليل نرسيدن به اهداف خود، از زندگي لذّت نبرد و به دام افسردگي و پريشاني و اضطراب گرفتار آيد. بنابر اين به شما توصيه ميكنيم با توجه به شرايط كنوني و امكانات موجود برنامه ريزي كنيد و با تقليل خواستهها و در نظر گرفتن همه ابعاد و پرهيز از افراز و تفريط و احساس رضايت از زندگي، از ظرفيت موجود استفاده بيشتر ببريد و با جدّيت در امر تهذيب و خدمت به جامعه در حدي كه مقدورتان است اهتمام ورزيد كه خداوند بيش از توانايي از شما تكليف نخواسته است.



پاورقي:

1 - بهاء الدين خرمشاهي، دانشنامه قرآن، ج 2، ص 1870.